ΜΑΓΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Η τρίαινα του Ποσειδώνα


Όταν οι τρεις μεγάλοι θεοί του Δωδεκάθεου, 
ο Δίας, ο Ποσειδώνας και ο Άδης (Πλούτων) 
μοίρασαν μεταξύ τους τον κόσμο, έλαχε στον 
Δία να εξουσιάζει τον ουρανό, στον 
Άδη τον Κάτω Κόσμο και στον 
Ποσειδώνα τη θάλασσα. 

Σαν θεός της θάλασσας ο Ποσειδώνας μπορεί να ταξιδεύει με το χρυσό του άρμα πάνω στα κύματα, χωρίς να βρέχεται. 

Ακόμη μπορούσε ο θεός με την τρίαινα του να σηκώνει σε μια στιγμή άγρια κύματα ή, αντίθετα, να τη γαληνεύει. 

Έτσι η τρίαινα συμβολίζει το όπλο με το οποίο μπορεί κανείς να αποκτήσει ό,τι επιθυμεί. 

Επίσης η τρίαινα του Ποσειδώνα μπορούσε να σβήσει τις φωτιές καταστρεπτικών παθών, καθώς και τις φωτιές που ανάβει ο θυμός 

Το κέρας της Αμάλθειας 

Η Αμάλθεια ήταν η κατσίκα που σύμφωνα με τον μύθο έθρεψε τον Δία, και αυτός για να της δείξει την ευγνωμοσύνη του, την τοποθέτησε στον ουρανό στον αστερισμό του Αιγόκερω.




Το κέρας (κέρατο) της Αμάλθειας συμβολίζει τις ανεξάντλητες ποσότητες τροφίμων και ποτών και φυσικά είναι το σύμβολο της Αφθονίας.

Μας θυμίζει δε, ότι όταν κάνουμε μια προσφορά, ο θεός μάς την ανταποδίδει στο δεκαπλάσιο.

Το δούναι και το λαβείν, είναι μια ανταλλαγή ενεργειών που διατηρεί μια ισορροπία μέσα στο Σύμπαν. 

Η λύρα του Απόλλωνα 

Η λύρα συμβολίζει την αληθινή αρμονία, που μπορεί να φέρει η μουσική.

Όπως και στην κιθάρα, οι χορδές μιας λύρας, μπορεί να είναι από τρεις ως δώδεκα, αλλά ο σωστός αριθμός για το όργανο του Απόλλωνα, είναι το επτά, ο ιερός αριθμός του.

Όσοι έχουν καλλιτεχνικές τάσεις, αγαπάνε πολύ αυτό το σύμβολο.

Το μαγικό έργο του είναι να διεγείρει τα καλλιτεχνικά και δημιουργικά χαρίσματα σε άτομα που όπως ο Ορφέας προχωρούν στο μονοπάτι μιας ανυψωμένης συνείδησης και καταπολεμούν τα τέρατα του εσωτερικού κόσμου βρίσκοντας την εσωτερική αρμονία. 

Η ζώνη της Αφροδίτης 

Το σκοινί, όπως και η αλυσίδα, είναι το σύμβολο της ένωσης και της δέσμευσης.

Η ζώνη λοιπόν είναι η προσωποποίηση του θηλυκού στοιχείου, συνδεδεμένη με τη θεά του έρωτα.

Θεωρείται το πιο ισχυρό σύμβολο σ’ ολόκληρη την ελληνική μυθολογία, μια και είναι πιο δυνατό ακόμη και από τους κεραυνούς του Δία.

Η αλληγορία είναι απλή: ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη δύναμη στο Σύμπαν, αν χρησιμοποιείται στην πιο αγνή μορφή του.

Συχνά η λέξη έρωτας δείχνει μια συναισθηματική ή σαρκική έλξη, αλλά αν χρησιμοποιηθεί έτσι είναι μια καταστροφική δύναμη.

Αν ο έρωτας έχει μια αγνή και παγκόσμια μορφή, τότε, αυτός που φοράει τη ζώνη της
 Αφροδίτης, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στον κόσμο. 

Το δόρυ της Αθηνάς

Ο δόρυ είναι παγκόσμιο σύμβολο.

Ας θυμηθούμε τη λόγχη, την αιχμή του δόρατος, που τρύπησε το πλευρό του Ιησού επάνω στον Σταυρό, κάνοντας να τρέξει αίμα και νερό.

Το νερό -σύμφωνα με τις γνώμες των αποκρυφιστών- είναι στενά συνδεδεμένο με το συναίσθημα και τις ευαισθησίες.

Έτσι μπορεί να σημαίνει τη συναισθηματική αποδέσμευση, που έρχεται μετά τον θάνατο.

Ας δούμε όμως τον συμβολισμό του στην αρχαία ελληνική μυθολογία.

Η Αθηνά ήταν η θεά της σοφίας.

Αλλά ήταν και πολεμική θεά γι’ αυτό πήρε και την προσωνυμία Πρόμαχος.

Ο μύθος μάς λέει ότι μερικές φορές πρέπει να χρησιμοποιηθεί δύναμη, ακόμη και με τα όπλα, για να ακολουθήσει κάποιος το μονοπάτι που οδηγεί στους πιο ειρηνικούς δρόμους.

Όμως η θεά Αθηνά είναι και γυναίκα και προστάτιδα της γυναικείας ύπαρξης που τη χαρακτηρίζει το συναίσθημα, ενώ την αντρική τη χαρακτηρίζει η λογική.

Το δόρυ, λοιπόν, σύμβολο του νερού και του συναισθήματος, είναι το όπλο με το οποίο παλεύει η γυναίκα στον άνισο αγώνα της με τον άντρα των πατριαρχικών κοινωνιών.